بشنو این رمز از بلال با وفا

خواجهٔ ما و غلام مصطفی(ص)

اوفتاده بود آن در ثمین

در میان آن جهودان لعین

مرد دین بودو طلبکار آمده

عشق احمد را خریدار آمده

روز و شب در دین حق بیدار بود

واقف سر بود و مرد کار بود

روز بهر آن جهودان کار کرد

شب همه شب خدمت جبار کرد

آن جهودان لعین گمره شدند

از طریق عشق او آگه شدند

چندتن زان گمرهان جمع آمدند

بر بلال پاک دین ناحق زدند

تا بگردانند ز دین مصطفی

ترک دارند این طریق با صفا

تو چرا در راه دین او روی

هم زجان تو موذن احمد شوی

دین او را تو چرا کردی قبول

گشته ای از راه ما تو بوالفضول

گفت او راه حقست ومهتر است

راهتان باطل به پیشش ابتر است

بعد از آن او را ببستند آن سگان

چوبها بر وی زدند از قهر آن

پس بلال از شوق او گفتی احد

قادر و فرد و خداوند و صمد

گر هزاران پاره گردد جسم من

بیشکی دانم ترا بی ما و من

ما و من برگیر و بگذار از دوئی

تا در این ره مرد صاحب سر شوی

چون بلال باصفا بگذر ز خود

تا رهی از ننگ ونام و نیک و بد

تا دم آخر به یکتائی رسی

در کمال ذات یکتائی رسی

چون تو یکتا گشتهٔ ای محترم

بگذری از کفر و از اسلام هم

چون تو یکتا باشی ای مرد یقین

هم ز دنیا بگذری و هم ز دین

چون تو یکتا باشی ای مرد خدا

پس بقا باشد ترا بعد از فنا

چون تو یکتا باشی ای مرد فقیر

بر همه عالم شوی سلطان و میر

چون تو یکتا باشی اندر لامکان

ساقیت باشند هر دم قدسیان

چون تو یکتا باشی اندر بحر نور

وصل یابی و شوی اندر حضور

چون تو یکتا باشی اندر بحر جان

جان نماید خویشتن را در زمان

چون تو یکتا باشی اندر سر جان

سر دل را یابی هم از سر جان

چون تو یکتا باشی اندر سر دل

سر دل را یابی هم از سر دل

چون تو یکتا باشی اندر معرفت

معرفت آید ترا هر دم صفت

چون تو یکتا باشی هر دم راه را

مات سازی هر زمان صد شاه را

چون که تو یکتا شدی در درد عشق

بیشکی گردی تو آن دم مرد عشق

چون تو یکتا گشتی کل یکتا بدان

سر معنی کرده ام با تو بیان

چون جهان جمله ز یک پیدا شده است

عقلها جمله ز یک گویا شده است

انبیا جمله ز یک گفتند باز

از یکی گشتند ایشان سرفراز

شرع و ترتیب از یکی شد آشکار

بشنو این معنی تو یکدم گوش دار

آسمانها از یکی گردان شده

ماه و خورشید از یکی تابان شده

از یکی شد این نجوم بیشمار

از یکی شد هفت و نه پنج و چهار

از یکی شد این جهان پرگفتگو

از یکی شد عالمی در جستجو

از یکی شد کوه پیدا در جهان

از برای ساکنی این جهان

از یکی پیدا شده اشجارها

این جهان را فیض داده بارها

از یکی پیدا شده باد و هوا

این جهان را داده هر دم صدصفا

از یکی پیدا شده آب روان

این جهان را سبز کرده رایگان

از یکی پیدا شده خیل و حشم

اشتر و اسب و خر وگاو و غنم

از یکی پیدا شده در و گهر

سنگ و یاقوت و ز لعل معتبر

از یکی پیدا شده وحش و طیور

هر یکی را صد عطا و صد سرور

از یکی پیدا شده صد نازنین

هر یکی را در لباس خوش ببین

از یکی پیدا شده صد ماهروی

سروقدی تنگ چشمی مشک موی

از یکی پیدا شده صد دلفریب

کرده بر عشاق هر دم صد عتیب

از یکی پیدا شده صد گل عذار

ابروان چون حاجبی چشم خمار

از یکی پیدا شده صد نامدار

عاشقان را کرده هر دم جان نزار

از یکی پیدا شده صد خوشه چین

چشمها بادام و لبها شکرین

از یکی پیدا شده صدماهوش

دستشان درگردن هر یک چه خوش

از یکی پیدا شده صد مه لقا

عاشقان را گشته هر دم از جفا

از یکی پیدا شده هر دو جهان

از یکی شد آشکار اونهان

از یکی پیدا شده این عقل وجان

سر این معنی بدانند عارفان

از یکی آمد علوم انبیا

از یکی گشته حضور اولیا

از یکی آمد خلیل وذوفنون

در ره حق تاجدار و رهنمون

از یکی آمد نبوت در جهان

از یکی آمد ولایت در عیان

از یکی احمد شده سالار و شاه

عقلها را بر گرفته او ز راه

از یکی موسی شده صاحبقران

دم نیاورده ز بیم لن تران

از یکی عیسی شده بر آسمان

ترک کرده او مکان خاکدان

از یکی بین هرچه بینی سر بسر

چه بدو چه نیک چه خشک و چه تر

این همه تفسیر از بهر یکی است

مرد معنی را در اینجا کی شکی است

این یکی خود از یکی آمد مدام

تو یکی اندر یکی بین والسلام

خود یکی اندر یکی یکی بود

اندر این معنی کجا شکی بود

این یکی اندر یکی توحید دان

بر دل و جان این سخن تحقیق دان

خود یک اندر یک بدان ای بیخبر

تا شوی درمعرفت صاحب نظر

این یک اندر یک تو عشق روح دان

این رموز از جملگی مفتوح دان

این یک اندر یک خدا باشد خدا

بشنو این معنی پاک با صفا

ذات حق را در صفات حق ببین

بگذر از کفر و رها کن کیش و دین

پس جمالش در جلالش بازبین

شک بسوزان و گذر کن از یقین

پس نهان اندر عیان میدان مدام

چون عیان اندر نهان میدان مدام

هم عیان و هم نهان هردو بهم

هم درون و هم برون لطف و کرم

هم زمین و هم سما و هم فلک

هم بروج و هم نجوم و هم ملک

هم نبی و هم علی و هم ولی

دو مبین تاتو نباشی احولی

چون یکی آمد یکی شد کل یکی

حق ببین معنی کجا باشد شکی

خود یکی آمد یکی می بین همه

عقل احول گشته اندر دمدمه

دمبدم در هر مکانی رخ نمود

چون مکانش نیست هر جائی که بود

این سخن از ترجمانی دیگر است

عارفان را خود نشانی دیگر است

این سخن از لامکان آورده ام

سر مخفی رایگان آورده ام

این سخن از عقل و از جان برتر است

این کسی داند که عالی گوهر است

این سخن از عرش اعلی آمده است

از رموز حق تعالی آمده است

این سخن از بهر مشتاق آمده است

از برای جان مشتاق آمده است

این سخن از بحر معنی آمده است

نه بدعوی نه بفتوی آمده است

این سخن از سر وحدت آمده است

نز ره تقلید وکثرت آمده است

این سخن از غایت درد آمده است

در طریق عاشقی فرد آمده است

این سخن از سر پنهان آمده است

صدهزاران گوهر جان آمده است

این سخن برهان معنی آمده است

از طریق عشق مولی آمده است

این سخن از عشق جانان آمده است

لاجرم از عقل پنهان آمده است

این سخن عارف بداند بیشکی

زان بداند این رموز حق یکی

گر ترا درد است درمان هم بود

گر ترا عشقست جانان هم بود

درگذر از زهد و علم و قال قیل

درد را بگزین و میکش بار فیل

درگذر از ذکر و فکر و معرفت

درد را بگزین و شو در تعزیت

درگذر از این جهان و آن جهان

چند باشی آشکارا و نهان

درگذر از خویشتن یکبارگی

تا رسی در عالم بیچارگی

بگذر از خود پاک و کلی شو فنا

تا شوی اندر فنا عین بقا

گر یکی بینی تو جان ره بین شوی

در دو بینی احولی کژ بین شوی